reizen
2010
Luxemburg
Dirbach
Weekendje weg naar Hotel Dirbach Plage in Luxemburg

Weekendje weg naar Hotel Dirbach Plage in Luxemburg

Erg leuk om hier weer even terug te zijn na zoveel jaren. Weinig veranderd, veel gebeurd.

Na een sober maar goed ontbijt in het hotel zijn we met een fotokopie van een wandeling van 7km, uit het boek met wandelingen hier in de buurt van de eigenaar, vertrokken. 7km is een klein stukje. Uurtje of zo. Oh ja we moesten wel eerst even lopen naar het station van Goebelsmuhle, hier 3km vandaan. Daar met de trein naar Kautenbach en vandaaruit via een prachtig wandelpad terug naar Goebelsmuhle, zo is de bedoeling. We beginnen bij het wandelpad langs het huisje van Zenner, volledig in verval geraakt, en langs het huis waar zoveel verhaal aan zit (later meer, we kennen dankzij de hoteleigenaars het hele verhaal) en lopen het wandelpad dat we vroeger ook vaak liepen. Kennelijk doen we iets fout want we komen ongeveer halverwege de weg naar Bourscheid weer op de verharde weg. Ruim een uur na vertrek komen we aan in Goebelsmuhle. De trein in en nog geen vijf minuten later er weer uit in Kautenbach. Daar langs een gemarkeerd pad terug naar Goebelsmuhle. Inmiddels zeker 12 km gelopen. Tijd om even uit te rusten op een bank langs de rivier. Als we de kaart mogen geloven kunnen we langs de rivier weer in Dirbach komen. Na een kwartierte lopen langs de rivier wordt het pad smaller en smaller en steeds slechter begaanbaar. Als we denken bijna de laatste bocht om te gaan kunnen we ineens echt niet meer verder, er zit niets anders op dan terug te keren en uiteindelijk gewoon via de weg terug te lopen. Alles bij elkaar hier ook zeker nog eens 5 km aan besteed. Bekaf tegen 16:00 terug op de hotelkamer. Na een heerlijk bad voor iedereen pakken we nu toch maar de auto, op zoek naar een leuk adresje om te eten.

De ruïne

Het verhaal.
Een aannemer uit het naburige dorp Wiltz bouwde een leuk stulpje voor zijn Roemmense vriendin die operazangeres was. Zijn eigen vrouw wist daar natuurlijk niets van (zowel niet van de vriendin als niet van de bouw). Hij huurde voor het ontwerp een redelijk gerenommeerde Luxemburgse architect. Nog voordat de bouw af was kwam het bedrog van de aannemer uit en was de liefde snel over. De operazangeres zong het hoogste lied voor een ander. De aannemer betaalde van de weeromstuit de rekeningen voor het huis niet meer. Daar begon het verval. De lokale jeugd sloopte alles wat maar enigszins los zat. Totdat, hoe toevallig, de architect weer in beeld kwam. Hij vierde zijn 50 jarig jubileum als architect en zijn kinderen maakten een prachtig album met foto’s van al zijn werk. Ook het mysterieuze huis kwam daar in voor. De architect was daar niet trots op, een mooi ontwerp dat nimmer werd voltooid kwetste hem deerlijk. Dat werd de kinderen teveel. Zij benaderden de oude operazangers, jawel het huis stond al op haar naam, en kochten het hoor ongeveer €150.000,-. Inmiddels is het herstel van het huis begonnen. Begroeiing is weggehaald. Terrassen en buitenkant zijn schoongemaakt. De kozijnen zijn gezandstraald en over een half jaar zal het wel klaar zijn. Oh ja nog een probleempje, volgens de hoteleigenaars is het een huis zonder adres en dan mag je er alleen in de weekenden verblijven.

Het station van Goebelsmuhle

Locatie:Dirbach,Heiderscheid,Luxemburg

1 gedachte over “Weekendje weg naar Hotel Dirbach Plage in Luxemburg

    • Auteur gravatar

      nou dat was een vermoeiend dagje zeg!/ hoe heeft christijn dat allemaal doorstaan ? vindt hij het nog wel leuk ?
      mooi verhaal van de roemeense zangeres ! en dat in het nette letzeburg !
      maar nou komt toch deze lelijke ruine eindelijk weer in orde.
      veel plezier verder!
      jammer dat je nog niet Face Time hebt geinstalleerd. anders hadden we jullie via de Apple life kunnen zien!
      het gaat goed hier.
      groetjes,
      + ma & pa +

Reacties zijn gesloten.