Noorwegen VIII – naar Hafslo

Zelfs door de sneeuw

We vertrekken al vroeg want het wordt vandaag een lange rit vol kronkelige wegen. De verhuurster RIta is met geen stok (of bel of klop) wakker te krijgen. Uiteindelijk belt Tineke haar en neemt ze op. Ze wenst ons goede reis en verontschuldigd zich voor de weinige aandacht die ze voor ons had. Het is droog en het zonnetje piept er af en toe door. Af en toe ook omdat we veel, heel veel, te veel door tunnels rijden. Mooie maar ook hele slechte. Ze hebben het hier allemaal uitgevonden net als de kaasschaaf overigens. Onze eerste stop is in Voss, een leuke actieve plaats aan een meer. Parapenters oefenen in het park waar net een muziekfestival is geweest. Meeuwen voeren schijnaanvallen uit Sambo. We maken gebruik van het toilet van het Esso benzinestation. De code is 1968 voor degenen die daar nog eens langs gaan. Nog meer tunnels en langer en langer. Als er een 24,5 km tunnel wordt aangekondigd besluiten we voor de verandering eens de pas over te gaan. Dat was verrassend mooi. Eerste stuk steil omhoog met veel haarspelden. We hebben het geluk achter een bus uit Oekraïne te zitten. Iedereen die we tegenkomen maakt ruim baan voor die bus en dus voor ons. Boven wacht ons een prachtig uitzicht over de Aurlandsfjord. Als we door rijden komen we in een kaal maanlandschap waar sneeuw en ijs nog volop aanwezig is. Dat blijft spectaculair. 

We dalen langzaam af naar opnieuw een pontje. Als we over zijn resteert ons nog 24km naar Hafslo. Dat stukje gast vlot. We zitten op de 3e etage en hebben een prachtig uitzicht over meer en bergen. De ontvangst door Kikki is allervriendelijkst. Ze geeft ons veel niet toeristische tips. We gaan  er de komende dagen van genieten