Vandaag (zaterdag 12-09-09) zijn Tineke en ik naar Arnhem getogen. ‘s-Ochtends al vroeg de fietsendrager achter de Peus gehangen en de fietsen gemonteerd. Nadat we eerst nog even het hockeyteam van Christijn hebben zien winnen van Athena (Hoihoi) reden we al snel richting Arnhem. Lang, te lang geleden, waren we hier. Alles was echter als vanouds, Teek stond al te wachten, zijn fiets prepaired and ready to go. Na een stevig bakkie troost en de nodige woorden van troost besloten we de Rijnoever ten zuiden van Arnhem te verkennen. De Rijn opwaarts dus, richting Pannerden/Millingen. Leuk en druk, twee veerpontjes en het geluk van een open monumentendag bij fort Pannerden. Normaal gesloten voor iedereen, nu open vanwege die monumentendag. Zie de foto’s; een mooi fort met een mooi (recent) verleden en een typische historie (1870). De moeite waard dus.  Na een zware terugtocht (20km tegen de wind in en tegen de heuvels van Arnhem omhoog) wachtte een heerlijk koel biertje en een heerlijk struisvogelbiefstuk (door Teek zelf gebakken jaja). Voldaan door de fysiek inspanning en de diepe persoonlijke gesprekken keerden we, vol bewondering voor Teek en zijn kids (Peter en Sietske) hoe zij het verdriet verwerken, huiswaarts. Hoe relatief is het leven toch!