Vandaag (29-7) hebben we een fietsdagje Texel gepland. De weersverwachting was geweldig (27C en zon).

We zijn om 09.00 uur vertrokken richting Den Helder. Nadat we de fietsen op de auto hebben gezet en we goed en wel onderweg waren, vielen de eerste spatjes en de bewolking werd steeds dikker. Op de boot van Teso ((Dokter Wagemaker) was het vervolgens flink dringen. Alle 65-plussers bleken vandaag ook onderweg met de fiets naar Texel. 

Eerst naar Oudeschild (daar lag de Ark van Noach) vervolgens naar Den Burg (winkelen vanwege de regen). Zelfs op de markt daar een houten bordje voor Christijn op de kop kunnen tikken. (Toen we 15 jaar geleden op Texel waren hebben we daar ons 5-jarig huwelijksfeest gevierd en hebben alle kinderen en neven en nichten een houten bordje met hun naam daarop gebrand gekregen. Dat stak bij Christijn al jaren).

Op naar de Slufter. Daar eerst op een bankje gezeten en wat kaasbroodje gegeten en vruchtendrank gedronken. Merkwaardige ontmoeting met Ton Kruithof uit Kampen die op het eiland was om een show te geven met vierspannen. Hij bleef maar praten. Binnen een half uur wisten we alles van hem. Vervolgens weer terug met de fiets om vervolgens de Slufter in te wandelen tot aan zee. Heerlijk in een verlaten Duitse kuil gelegen en Tineke heeft zelfs gezwommen.

Ik vond pootje baden genoeg. Tegen 6 uur weer terug wandelen naar de fiets. Maar waar is Tineke’s fietssleutel toch? Zoeken naar een fietssleutel op het strand. Dat is nog erger dan een speld in een hooiberg vinden. Na een uur zoeken toch maar vetrokken richting fietsen. 

We hadden al besloten hetzij het slot van de fiets open te breken, hetzij terug te lopen/fietsen en de fiets de volgende dag met de reservesleutels op te halen. De sleutel bleek echter gewoon nog in het slot te steken. Alle paniek voor niets dus. Door alle tijdverlies besloten we verder niet te rusten en op pad te gaan, we moesten immers nog 20 km fietsen tegen de wind in naar de boot (de laatste boot zou om 21uur gaan). We bleken zo snel te gaan dat we zelfs de boot van 20uur hebben kunnen halen. Na een patatje gegeten te hebben letterlijk tegenover het in de nacht erop afgebrande VOC schip de de Prins Willem.  Moe en voldaan waren we om 22uur weer thuis.